W życiu Mariana Sawy – ogromną rolę odegrały spotkania. Od tych szkolnych, akademickich – gdzie młodego studenta formowały wielkie osobowości, przez późniejszych wykonawców jego dzieł – po przyjaciół. Pokrótce przedstawiamy tu  – w kolejności chronologicznej – wybrane osoby, które w jego życiu dostarczyły inspiracji, radości oraz wszelkiego bogactwa duchowo-artystycznego. Wymienieni zostali tu także Ci, którzy czerpali od Mariana Sawy – mistrza, nauczyciela i przyjaciela.

 

Baczyńska, Maja – organista, dziennikarka, filmowiec, poetka. Uczennica M. Sawy w klasie improwizacji. Wykonawczyni i propagatorka utworów M. Sawy.

Bokszczanin, Jan Bartłomiej – organista, wirtuoz, pedagog i wykładowca. Wykonawca i prawykonawca utworów kompozytora. Na jego prośbę powstały utowory, m.in. z saksofonem. Bliski człowiek w ostatnich latach życia kompozytora. Zaprzyjaźniony z Marianem Sawą od czasów nauki w ZPSM nr 1 im. J. Elsnera w Warszawie.

Brańka, Eugeniusz – wieloletni organista Bazyliki Jasnogórskiej i wieloletni kierownik Letnich Koncertów Organowych we Władysławowie. Dla jego zespołu chóralnego powstały niektóre kompozycje wokalne Sawy.

Bruzdowicz, Joanna – wybitna polska kompozytorka, koleżanka Mariana Sawy z czasów studiów w PWSM w Warszawie, w latach sześćdziesiątych.

Chorosiński, Andrzej – światowej sławy polski organista, kompozytor, profesor, pedagog, kierownik katedry organów UMFC, rektor UMFC. Bliski człowiek, przyjaciel. Wykonawca i prawykonawca wielu utworów i aranżacji Mariana Sawy. Dla niego powstały liczne kompozycje, m.in. Choros i L’assentiment.

Czajka, Magdalena – organistka, pedagog, profesor, publicystka, tłumacz. Współpracownik i koleżanka Mariana Sawy z ZPSM nr 1 im Elsnera w Warszawie i stołecznej AMFC (obecnie UMFC). Wykonawczyni i prawykonawczyni wielu utworów Mariana Sawy. Dla niej powstały m.in. Taneczne Obrazki i Sonata organowa.

Dankowska, Jagna – teoretyk muzyki, filozof, etyk. Koleżanka z czasów studenckich i z pracy.

Dziubińscy Emilia i Jerzy – organiści, wirtuozi i pedagodzy, profesorowie. Byli studenci Mariana Sawy. Wykonawcy prawykonawcy wielu utworów Sawy, m.in. tych na 2 wykonawców, m.in. Liauba.

Esztenyi, Szabolc – wybitny pianista, improwizator i kompozytor. Pedagog i profesor. W latach 60. XX w. członek i współzałożyciel awangardowej grupy EOS, w której – wraz z Januszem Oleszkowiczem i Marianem Sawą przygotowywał teatr muzyczny: happeningi i improwizacje koncertowe.

Gorecki, Leszek – organista Katedry Polowej WP, jemu dedykował Marian Sawa ostatni swój utwór – Passacaglię na organy. Autor ostatniego wywiadu z kompozytorem i autor prac magisterskich i doktorskiej na temat utworów organwoych M. Sawy.

Grinholc, Piotr – organista, kompozytor, aranżer, konstruktor i reżyser dźwięku. Realizował nagrania utworów kompozytora na płyty CD. Wydawca nut Mariana Sawy, organizator konkursu dla organistów Pro Organo, w którym utworami obowiązkowymi były kompozycje Sawy. Zasłużony w promocji jego muzyki za życia i po śmierci Mariana Sawy.

Grubich, Joachim – światowej sławy polski organista, wirtuoz i pedagog. Profesor. Wykonawca i prawykonawca oraz promotor muzyki Mariana Sawy. Przyjaciel.

Huńkowski, Patryk – dyrygent, organista, kompozytor muzyki filmowej i teatralnej. Uczeń M. Sawy, autor logo TiMS.

Jagodzińska, Barbara – organistka, specjalistka muzyki kościelnej, dyrygentka chóralna. Uczennica i studentka. Prawykonawczyni Toccaty BA-MA na dwóch wykonawców.

Jakowicz Krzysztof – wybitny polski skrzypek i pedagog, kolega.

Jędrzejczak, Janusz – kierownik muzyczny Teatru Dramatycznego w Warszawie w latach 70. XX w., angażował Mariana Sawę do tworzenia muzyki do spektakli teatralnych wystawianych w tymże teatrze.

Jończyk, Alicja – doktor muzykologii, specjalistka w dziedzinie chorału gregoriańskiego, dyrektor Studium Muzyczno-liturgicznego im. Piusa X w Aninie. Osoba zakonna: Franciszkanka Rodziny Maryi. Dla jej chóru żeńskiego Sawa skomponował dziesiątki utworów sakralnych.

Kawalla, Stanisław – wybitny polski skrzypek i pedagog, kolega.

Kępski, Janusz – kompozytor, teoretyk, pedagog szkolny ( PSM im. J. Elsnera i PSM im. K. Szymanowskiego). Kolega z pracy. Zamawiał u Mariana Sawy piosenki i opracowania dla prowadzonego przez siebie zespołu wokalno-instrumentalnego i angażował Sawę do nagrań płytowych, których dokonywał.

Kosińska, Julita – teoretyk muzyki, wicedyrektor ZPSM im. Chopina w Warszawie. Autorka pracy doktorskiej nt. twórczości chóralnej o charakterze sakralnym M.Sawy.

Kruzel-Sosnowska, Marietta – organistka, wirtuoz, wieloletni pedagog PSM im. K. Szymanowskiego w Warszawie, a także UKSW i UMFC. Na jej prośbę powstały dziesiątki utworów organowych, w tym Ecce Lignum Crucis, Tryptyk Oliwski i inne, a także wszystkie utwory pedagogiczne. Tworzyła z kompozytorem duet organowy, nagrywała płyty z jego muzyką i koncertowała z M. Sawą. Pierwsza żona. Przyjaciel.

Kucharski, Edward – krawiec. Przewodniczący cechu krawców. Kolega Mariana Sawy.

Kuklewicz, Roman – dyrektor szkoły im. Elsnera. I dyrygent Chóru Filharmonii Narodowej. Szef Mariana Sawy.

Kunecka, Krystyna – wieloletni pracownik Legnickiego Centrum Kultury, współorganizującego Legnickie Conversatoria Organowe.

Lipińska, Pola – śpiewaczka operowa, alt, koleżanka ze studiów. Nagrała z Marianem Sawą płytę kolędową.

Łukaszewski, Marcin Tadeusz – wybitny pianista specjalizujący się w wykonawstwie polskiej muzyki współczesnej, kompozytor, teoretyk, muzykolog, profesor i wykładowca warszawski (UKSW, UMFC). Wykonawca wszystkich utworów fortepianowych Mariana Sawy, które zarejestrował na płytach CD. Redaktor i autor wielu książek i publikacji o Marianie Sawie. Organizator sypompozjów i sesji naukowych oraz kursów poświęconych kompozycjom Sawy. Przyjaciel.

Łukaszewski, Paweł – wybitny kompozytor i dyrygent polski, zaprzyjaźniony z Marianem Sawą. Wykonawca muzyki Mariana Sawy. Dokonał nagrań tej muzyki na CD.

Malanowicz, Jarosław – wirtuoz organów, pedagog. Kolega z pracy – z ZPSM nr 1 im. Józefa Elsnera w Warszawie. Wykonawca i prawykonawca dzieł M. Sawy.

Mielimąka, Grzegorz – szef Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Wykonawca Via Crucis Mariana Sawy.

Moryto, Stanisław – wybitny kompozytor, organista, profesor, pedagog, rektor UMFC. Kolega ze studiów i z pracy (AM im. Chopica i ZPSM im. Elsnera). Najbliższy przyjaciel.

Nowacki, Zdzisław – drugi organista kościoła św. Krzyża za czasów prof. Rączkowskiego. Zmarł w wieku 46 lat. Przyjaciel i mentor. Na jego improwizacjach początkowo wzorował się Marian Sawa.

Ochlewski, Tadeusz – dyrygent i dyrektor PWM. Szef i założyciel pierwszego w Polsce zespołu muzyki dawnej Con moto ma Cantabile, w którym Sawa realizował partię b.c.

Oleszkowicz, Janusz – kompozytor, przyjaciel ze studiów. Współtwórca (razem z Sawą i Esztenyim) grupy EOS.

Olszewski, Tadeusz – organista kościoła ss. Wizytek w Warszawie, dyrygent męskiego chóru Harfa i Warszawskiego Zespołu Chorałowego. Dla niego Sawa skomponował niemal wszystkie swoje utwory na chór męski oraz odbył liczne tournee w charakterze impowizatora i akompaniatora obu Chórów. Najbliższy przyjaciel.

Olszewski, Czesław – brat Tadeusza Olszewskiego, ekonomista. Wielki miłośnik muzyki i przyjaciel Mariana Sawy.

Perendyk Dariusz – pianista, organista i informatyk. Uczeń Mariana Sawy i wykonawca (także prawykonawca) utworów kompozytora.

Perkowski, Piotr – profesor kompozycji, pierwszy pedagog Mariana Sawy na studiach kompozycji w warszawskiej PWSM.

Ptaszyńska, Marta – światowej sławy kompozytorka, obecnie profesor na University of Chicago w USA. Dawna działaczka Jeunesse Musical, koleżanka ze studiów z wydziału kompozycji.

Ptaszyńska-Grahm Urszula – organistka, wirtuoz, inżynier. Bliska koleżanka ze studiów. Wykonawczyni i prawykonawczyni utworów organowych M. Sawy.

Raptis, Paulos – tenor, śpiewak operowy greckiego pochodzenia. Występował i dokonywał nagrań razem z M. Sawą.

Rączkowski, Feliks – wirtuoz organów, profesor Akademii Muzycznej i wieloletni organista kościoła pw. św. Krzyża w Warszawie. Osoba, która odkryła talent Mariana Sawy podczas wizytacji w Salezjańkiej w Przemyślu i która spowodowała przyjazd młodego Sawy do Warszawy. Pedagog Sawy w szkole średniej i wyższej.

Rączkowska, Wiktoria – żona prof. Rączkowskiego. Osoba wspierająca młodego człowieka, niezwykle życzliwie nastawiona do M. Sawy – ucznia i studenta.

Rączkowski, Witold – historyk sztuki, malarz, człowiek otwarty na ideę realnego współinstnienia wykonawczego sztuk, występował z M. Sawą tworząc happeningi malując obrazy. Syn prof. F. Rączkowskiego.

Santor, Irena – wybitna polska piosenkarka. Chętnie występująca z M. Sawą w repertuarze kolędowym. Dokonała nagrania płytowego razem z M. Sawą.

Sawa, Ewa – muzyk, rytmiczka. Dla niej powstały piosenki dziecięce. Druga żona. Przyjaciel

Sawa Aleksandra – dyrygent chóralny, rytmiczka, menadżer kultury. Autorka pracy magisterskiej o utworach chóralnych M. Sawy. Córka.

Sawa Radosław – absolwent Technikum Budowy Fortepianów w Kaliszu, informatyk, przedsiębiorca. Syn.

Serafin, Józef – wirtuoz organów, profesor Akademii Muzycznej. Dla niego Sawa skomponował wiele utworów organowych.

Sewen, Marek – kompozytor muzyki rozrywkowej. Angażował Mariana Sawę do aranżacji utworów i komponowania muzyki do sztuk teatralnych.

Siekierski, Andrzej – organista, reżyser dźwięku. Kolega Mariana Sawy z klasy organów prof. F. Rączkowskiego na warszawskiej PWSM. Wykonawca dzieł kompozytora.

Sikorski, Kazimierz – kompozytor, profesor kompozycji pedagog. Profesor prowadzący Mariana Sawy w klasie kompozycji na PWSM w Warszawie.

Sojka, Emil – prywatnie brat Stanisława Sojki, kompozytor, pracownik GZP. Przyjaciel. Inspirator powstania wielu piosenek wojskowych.

Sokołowska, Katarzyna – dyrygentka, profesor, pedagog szkół wyższych i średnich. Na jej prośbę powstało ostatnie oratorium Nativitas Mundi.

Sosnowska, Jolanta – skrzypaczka, autorka pracy doktorskiej nt utworów skrzypcowych kompozytora. Dla niej powstał szereg utworów skrzypcowych. Wykonawczyni wszystkich dzieł skrzypcowych Mariana Sawy, które nagrała na płycie CD. Córka Marietty Kruzel.

Sutkowski, Stefan – długoletni dyrektor Opery Kameralnej w Warszawie, z którą współpracował Sawa w roli instrumentalisty.

Słonicka, Halina – sopran, wybitna polska śpiewaczka operowa, profesor, pedagog. Solistka Teatru Wielkiego. Występowała na koncertach i festiwalach z akompaniamentem M. Sawy.

Szostek-Radkowa, Krystyna – mezzosopran, wybitna polska śpiewaczka operowa. Solistka Teatru Wielkiego. Występowała na koncertach i festiwalach z akompaniamentem M. Sawy.

Szymonik, Kazimierz – profesor, rektor uczelni warszawskiej (UMFC i UKSW), specjalista z dziedziny chorału gregoriańskiego. Dyrygent chóru ATK/UKSW, dla którego M. Sawa napisał setki kompozycji. Wspólne występy przed JPII i tournee Europejskie i na Bliski Wschód. Bliski przyjaciel.

Tabakiernik, Piotr
– kompozytor, wykładowca. Ostatni uczeń M. Sawy w ramach zajęć z improwizacji i kompozycji w ZPSM nr 4 im. K. Szymanowskiego w Warszawie.

Wojnarowski, Henryk
– dyrygent chóru FN w Warszawie. Przyjaciel.

Zielniok-Perendyk, Magdalena – organistka, dyrygent, korepetytor Chóru SGGW, pracownik UMFC. Uczennica M. Sawy i prawykonawczyni utworów, m.in. Toccaty BA-MA na dwóch wykonawców.